عامل ژنتیک در لجبازی در کودکان
عامل ژنتیک در لجبازی در کودکان از عوامل مهم در این زمینه شناخته می شود. لجبازی در کودکان علل متعددی دارد که در این مقاله، علاوه بر بررسی عامل ژنتیک، به طور خلاصه به برخی از عوامل شناخته شده دیگر می پردازیم:
۱. عوامل سرشتی و زیست شناختی
یکی از علت های لجبازی در کودکان ، تفاوت های سرشتی و زیست شناختی ای است که به طور کلی تمام افراد با یکدیگر دارند.
کودکان لجباز به طور ذاتی نسبت به سایر همسالان خود انعطاف ناپذیرتر و سخت تر هستند و به همین دلیل اطاعت و تمکین کمتری از بزرگتر ها دارند.
این کودکان بر خواسته های خودشان اصرار دارند و برای رسیدن به اهدافشان پافشاری می کنند.
علت شکل گیری این تفاوت ها عوامل ژنتیکی است. با این حال در یک خانواده ممکن است ویژگی های رفتاری متفاوتی داشته باشند و در برخورد با مسائل، واکنش های متفاوتی از خود نشان دهند.
این تفاوت های شخصیتی در هر یک از بچه ها موضوع مهمی است که نباید از نگاه والدین دور بماند.
بیش فعالی
علاوه بر این تفاوت های سرشتی، گاهی کودکان لجباز با مشکل بیش فعالی نیز مواجهند.
به همین دلیل سرسختی آنها شدیدتر است و با اطرافیان خود مشکلات بیشتری دارند.
این کودکان از همسالان خود پرتحرک تر هستند و به گفته های بزرگترها توجهی ندارند.
همچنین در انجام تکالیفشان سر به هوا و حواس پرتند.
اگر چه بیش فعالی و لجبازی دو پدیده مجزا از هم هستند، اما غالبا این دو مشکل رفتاری همراه هم می باشند.
هنگامی که این دو پدیده رفتاری با هم همراه شوند، قطعا بر مشکلات رفتاری کودک می افزایند و کار را برای کودک و اطرافیانش سخت تر می کنند.
عامل ژنتیک در لجبازی در کودکان
عوامل دیگری نیز در لجبازی کودکان موثرند که به مرور زمان مقالات مرتبط با این عوامل تکمیل خواهند شد.
۲. عوامل محیطی و بیرونی
۳. نحوه برخورد والدین
۴. استفاده از تهدید
۵. تاثیر محیط بیرون از خانه
۶. وضعیت جسمی و روانی کودکان
منبع: کتاب “کودک لجباز: آموزش مدیریت بدرفتاری کودکان به والدین” تالیف دکتر مهدی تهرانی دوست.
[…] عامل ژنتیک در لجبازی در کودکان […]